วันที่ 6 ของการเดินทางอันยาวไกล วันนี้เราจะออกจากเชียงใหม่ไปสุโขทัยกัน แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เช้านี้เราไปกินข้าวใน มช. หลังจากที่เรากินข้าวเสร็จแล้วเราก็ไป
ศูนย์วัฒนธรรม ที่อยู่ในบริเวณมหาวิทยาลัย ซึ่งที่แห่งนี้เป็นที่รวบรวมบ้านไม้โบราณ ที่ซื้อมาจากแหล่งต่างๆ นำมาสร้างและปลูกใหม่บริเวณนี้ โดยที่บ้านบางหลังนั้นก็มีคนอยู่ ซึ่งก็มีชิวิตความเป็นอยู่ของคนที่อยู่ในลักษณะนั้นตามมาด้วย บางหลังก็ปล่อยเอาไว้ไม่มีคนอยู่ ซึ่งมีทั้งเรือนล้านนาแท้ที่เป็นเรือนไม้จริง และเป็นเรือนดัดแปลง ที่ไม่มีกาแล โดยมาก มักจะเป็นห้าห้องเสา ด้านในมีสามห้องเสา ไม่มีฝ้าเพดาน แต่ใช้ตะแกรงโปร่งแทน สามารถใช้บันไดปีนขึ้นไปวางของได้ เมื่อหลังารั่วเปลี่ยนกระเบื้องได้โดยจากด้านในได้เลย ด้านหน้าเป็นบริเวณอเนกประสงค์ ด้านหลังเป็นครัวไฟ รางน้ำมีลักษณะเป็นไม้ หลังครัวจะมีลานซักล้าง ระดับของพื้นและชานจะมีระดับต่างกัน มีชานหน้า และชานหลัง ชานจะมีน้ำสำหรับดื่มกิน ใต้ถุนมีแคร่สำหรับนั่งเล่น ห้องนอนจะเป็นพื้นที่ส่วนตัว อยู่ด้านในโดยมีประตูกั้นเอาไว้ ลักษณะของศูนย์นี้เหมือนกับเป็นหมู่บ้านต่างๆ ที่อยู่คนละสถานที่แต่นำมาอยู่รวมกัน แสดงวัฒนธรรมที่เหมือนและแตกต่างกัน เอกลักษณ์ในแต่ละท้องที่ เรือนเดิมนั้นส่วนมากก็มียุ้งข้าว ซึ่งอาจจะอยู่ด้านหน้าด้านหลัง หรือข้างๆตัวเรือนก็เป็นได้ เนื่องจากว่าเรือนหล่านี้มีการก่อสร้างที่สามารถถอดได้โดยชิ้นส่วนต่างๆใช้การเข้าไม้ ตะปู จึงสามารถถอดและนำมาแสดงในอีกที่ได้ ซึ่งก็เป็นเรื่องน่ายกย่องสำหรับเทคนิคและวิธีการช่างโบราณ ซึ่งเป็นความรู้ที่เกิดขึ้นจากภูมิปัญญาท้องถิ่นประสบการณ์ หลังจากที่เราดูเสร็จก็ออกไปกินข้าวที่เดียวกับเมื่อวานคือกาดก้นพยอม แล้วก็ซื้อแคบหมูน้ำพริกหนุ่มไปกินเป็นเสบียงในรถเพื่อเตรียมตัวเดินทางต่อ
ระหว่างทางที่จะไปสุโขทัยเราก็ได้แวะที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในจังหวัดแพร่ ซึ่งยังคงไว้ซึ่งลักษะท้องถิ่น อาจมีบางส่วนที่นำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ บ้างแต่ก็ยังไม่ขัดกับรูปแบบเดิม หลังจากที่เดินไปเรื่อยๆ ก็ได้เข้าไปพบบ้านหลังหนึ่ง ซึ้งบ้านหลังนี้สำหรับตัวข้าพเจ้าแล้วรู้สึกว่าเป็นบ้านที่ประทับใจที่สุด เป็นเรือนไม้จริง เทคนิคการก่อสร้างก็เรียบง่ายไม่เรียบร้อยขนาดบ้านมะกอก ที่ลำพูน ลักษณะของงานนี้เป็นงานพื้นบ้าน แต่สัมผัสเรื่อง Space มุมมอง และการใช้งานดูออกจะหวือหวาผิดกับภายนอก ซึ่งภายนอกดูเป็นเรือนธรรมดาๆสองหลังเชื่อมต่อกัน มีบันไดจากสองข้าง แต่ด้านใน เมื่อเข้าไป มีความทึบ โปร่ง ซึ่งเหมือนคิดและคัดมาอย่างดี มีการถ่ายเท Space ในลักษณะ human scale และ over ทำให้ในแต่ละมุมมีมุมมองและความรู้สึกที่ต่างกัน 
ส่วนที่เป็นครัวด้านหลัง ทำหน้าที่เชื่อมต่อกับภายนอกด้วยระเบียงที่ไม่สูงบดบังสายตา ส่วนกั้นต่างๆที่มีความสูงต่ำต่างกัน การยกพื้นทีสูงขึ้นมาถูกแก้ด้วยเพิ่มบันไดที่สามารถเปลี่ยนเป็นม้านั่งได้ด้วย ใต้ถุนด้านล่างบริเวณที่เป็นแคร่ก็เปิดมุมมองรอบบ้านได้อย่างเต็มที่ เสียดายที่รูปที่ถ่ายออกมาไม่ค่อยดีเนื่องจากว่า มันใกล้ค่ำหลังจากที่ออกจากหมู่บ้าน ก็มุ่งตรงไปสู่สุโขทัยเข้าที่พัก ออกมากินข้าวเย็นมื้อค่ำ แล้วกลับไปเตรียมตัวไปต่อวันพรุ่งนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น